Monumenten

In 1596 werd er een klooster voor benedictijner monniken gesticht in Porto. Onderdeel van dat klooster was de kerk Igreja de São Bento da Vitória. Deze kerk is in de 17e eeuw herbouwd en plechtig ingewijd in 1707.

Het is een imposant en ruim gebouw met één enkel schip en een grondplan in kruisvorm. De decoraties zijn harmonieus.

Binnen staat een opvallende verzameling orgels, waarvan er één geen geluid maakt maar puur geplaatst is voor het evenwicht; een andere orgel wordt beschouwd als exemplarisch voor de Portugese orgelbouw. Het werd gebouwd door de benedictijner broeder Frei Manuel de São Bento tussen 1719 en 1722.

Bijzonder is ook het vergulde houtsnijwerk, met name dat van de hoofdretabel in Portugese barokstijl dat toegeschreven wordt aan de meester Gabriel Rodrigues en dat dateert uit 1716-19. Ook het vermelden waard zijn de retabels aan de bovenkant van de transept, die in rococostijl zijn en van de hand van de School van Porto. Deze laatste zijn toegewijd aan het Allerheiligst Sacrament en aan Nossa Senhora do Desterro. Ze zijn in 1755 gemaakt door de twee houtbewerkers José da Fonseca Lima en José Martins Tinoco.

In deze kerk staan ook bijzondere spreekgestoelten met tralies in zwart hout uit de 17e eeuw en in het hoogkoor zijn banken uit de 18e eeuw, die gemaakt zijn door de kunstenaar Marceliano de Araújo uit Braga. Deze koorbanken zijn enkele van de meest representatieve van het land, met op de rugleuningen verhalen over het leven van São Bento.